Przejdź do zawartości

Beata (Beatrix) Barnimówna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Beata (Beatrix) Barnimówna
księżniczka szczecińska i pomorska;
pani na Penzlinie
Jako żona

Henryka II

Dane biograficzne
Dynastia

Gryfici

Data urodzenia

w okr. 12701274

Data śmierci

w okr. 1315–grudzień 1316 w Szczecinie?

Ojciec

Barnim I

Matka

Matylda askańska

Mąż

Henryk II

Dzieci

Barnim, Matylda

Beata (Beatrix) Barnimówna (ur. w okr. 12701274, zm. w okr. 1315–grudzień 1316 w Szczecinie?[1]) – żona Henryka II z Orli (Werle), pana na Penzlinie, córka Barnima I Dobrego, księcia szczecińskiego i pomorskiego oraz Matyldy askańskiej.

Związki z rodem Werlów

[edytuj | edytuj kod]

Jej związki z rodem Werlów poświadczone zostały przez XIV-wiecznego kronikarza Ernesta Kirchberga, który na kartach swej kroniki napisał o małżeństwie księżniczki szczecińskiej z Henrykiem II, synem Henryka I, księcia meklemburskiego na Güstrowie. Wspomniana księżniczka była wymieniona bezimiennie, jednak śladem jej identyfikacji było wymienienie przez kronikarza syna Barnima, który imię miał otrzymać po swym dziadzie[2].

W nowożytnej literaturze przedmiotu wskazywano błędnie na Matyldę, która w licznych dokumentach źródłowych była przedstawiana, jako siostra Bogusława IV. Współczesne genealogia odrzuca tę hipotezę, wskazując, że chodziło o trzecią żonę Barnima I – Matyldę askańską, a więc macochę Bogusława IV. Istnienie Beaty (Beatrix) zostało odkryte w dokumencie Henryka, biskupa kamieńskiego z 1315, gdzie została wymieniona obok brata Ottona I i matki Matyldy askańskiej, jako fundatorki jednej z trzech prebend[2].

Życie

[edytuj | edytuj kod]

W II poł. 1292, po zawarciu pokoju margrabiów brandenburskich z Mikołajem II z Parchimia (21 sierpnia 1292) osiadła wraz z małżonkiem w Penzlinie. Po śmierci męża, który był uwikłany w spór i śmierć swojego ojca oraz walki z Mikołajem II – prawdopodobnie opuściła swoje dobra i przeniosła się wraz z dziećmi do Szczecina. Według E. Rymara opuszczenie dóbr mogło nastąpić jeszcze przed śmiercią Henryka II, ponieważ istnieją przesłanki, że tenże zmarł na wygnaniu[3][4].

Beata (Beatrix) zamieszkała w jednym z domów w Szczecinie, dzieci natomiast wychowywały się na dworze szczecińskim do osiągnięcia wieku sprawnego. O jej życiu i fundacjach, poza tą z 1315 niewiele wiadomo. Zmarła w okresie 1315–grudzień 1316. Pochowana została w klasztorze cysterek w Szczecinie. W historiografii pojawia się pogląd, że została mniszką tamtejszego klasztoru, stąd jej miejsce pochówku[3][4].

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

Beata (Beatrix) była żoną Henryka II z Orli (Werle), pana na Penzlinie. Ze związku małżeńskiego pochodziło dwoje dzieci:

Genealogia

[edytuj | edytuj kod]
Bogusław II
ur. w okr. 1178–1184
zm. 23 lub 24 I 1220 lub 1221
Mirosława
ur. w okr. 1190–1195
zm. p. przed 2 II 1237
Otton III Pobożny
ur. 1215
zm. 9 X 1267
Bożena (Beatrix)
ur. przed 1230
zm. 27 V 1290[5]
         
     
  Barnim I Dobry
ur. zap. ok. 1210
zm. 13 lub 14 XI 1278
Matylda askańska
ur. ?
zm. 20 XII 1316
     
   
Henryk II
ur. zap. w okr. 1265–1267
zm. po 1302
OO    przed 1291
Beata (Beatrix) Barnimówna
 (ur. w okr. 1270–1274,
zm. w okr. 1315–XII 1316)
                   
                   
                   
Matylda
ur. po 1291
zm. przed 21 I 1356
Barnim
ur. po 1291
zm. ?

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, ss. 164-166.
  2. a b E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 164.
  3. a b E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 165.
  4. a b J.W. Szymański, Książęcy ród Gryfitów, s. 93.
  5. P. Sommer, D. Třeštík, J. Žemlička (pod red.),Přemyslovci. Budování českého státu, s. 567.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]